- regemo
- re-gemo, ere, aufseufzen, interius graviter regemens, Ps. Verg. Cul. 386. – übtr., abiunctis regemunt tabulata cavernis, Stat. Theb. 5, 389: tunc regemunt pigrique lacus ustaeque paludes, ibid. 8, 17: per bifores regemunt cava buxa cavernas, Sidon. carm. 11, 123: susceptis regemunt obstantia telis scuta, Coripp. Ioann. 2, 231.
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch von Karl Ernst Georges. 2002.